subvenio

subvenio
sub-vĕnĭo, vēni, ventum, 4 (old fut. subvenibo, Plaut. Men. 5, 7, 20), v. n., to come up or advance to one ' s assistance (the figure taken from the advance of a military reserve; v. subsidium), to come to one ' s assistance, to aid, assist, relieve, succor; to obviate, remedy, heal, cure a disease, an evil, etc. (freq. and class.; syn.: adjuvo, succurro, sublevo).
(α).
With dat. (so most freq.):

quibus (equitibus) celeriter subveniunt levis armaturae pedites,

Hirt. B. G. 8, 19:

Lucanius circumvento filio subvenit,

Caes. B. G. 5, 35:

Varenus illi laboranti subvenit,

id. ib. 5, 44:

Apollo quaeso, subveni mihi atque adjuva,

Plaut. Aul. 2, 8, 24:

subveni patriae, opitulare collegae,

Cic. Fam. 10, 10, 2:

subvenire et opitulari patriae,

id. Off. 1, 43, 154:

civitati,

Caes. B. G. 7, 32; id. B. C. 2, 4:

subvenisti homini jam perdito,

Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37:

pauci subveniendum Adherbali censebant,

Sall. J. 15, 3:

vestri auxilii est, judices, hujus innocentiae subvenire,

Cic. Clu. 1, 4:

saluti suae acrioribus remediis,

id. ib. 24, 67:

vitae alicujus,

Caes. B. G. 7, 50:

stabilitati dentium,

Plin. 23, 3, 37, § 74 et saep.:

gravedini omni ratione,

Cic. Att. 16, 14, 4:

morbo,

Plin. 22, 25, 61, § 129; 32, 9, 37, § 112:

huic meae sollicitudini,

Cic. Fam. 2, 6, 4:

his tam periculosis rebus,

id. Rep. 1, 19, 31.—Esp., of the prætor, to render official, judicial aid:

aequissimum erit praetorem ei subvenire,

Dig. 47, 10, 7, § 2.— Impers. pass.:

subveniri generi humano,

Cic. Off. 2, 4, 13:

D. Bruti operā, etc.... provinciae Galliae esse subventum,

id. Phil. 5, 13, 36:

huic quoque rei subventum est maxime a nobis,

id. Att. 1, 17, 9:

nisi celeriter sociis foret subventum,

Hirt. B. Afr. 26, 4.—
(β).
Absol.:

et defendam et subvenibo sedulo,

Plaut. Men. 5, 7, 20:

age, fi benignus, subveni,

id. Pers. 1, 1, 39:

circumvenior, judices, nisi subvenitis,

Cic. Brut. 75, 260:

illum orare, ut subveniret,

id. Div. 1, 27, 57:

et subventuros auferet unda deos,

Ov. Am. 2, 16, 28; Tac. A. 4, 72. — Impers. pass.:

priusquam ex castris subveniretur,

Sall. J. 54, 10:

ni subveniatur,

Liv. 23, 14:

nisi in tempore subventum foret,

id. 34, 18; 29, 25.—
II.
In gen., to come up, come (very rare).
A.
Lit.: aliud in eo (sale) mirabile est, quod tantundem nocte subvenit, quantum die auferas, Plin. 31, 7, 39, § 74.—
B.
Trop.
1.
Ut quaeque vox digna animadverti subvenerat, memoriae mandabamus, came to mind, occurred to us, Gell. 19, 7, 2.—
2.
To come to one ' s mind, occur to him; with inf., App. M. 3, p. 131, 37.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • subvenio — (de «subvenir»; ant.) m. Subvención. * * * subvenio. (De subvenir). m. ant. Acción y efecto de subvenir …   Enciclopedia Universal

  • subvenio — (De subvenir). m. ant. Acción y efecto de subvenir …   Diccionario de la lengua española

  • Subvención — ► sustantivo masculino 1 Acción y resultado de subvenir: ■ la subvención de mis gastos corre por su cuenta. SINÓNIMO sufragio 2 ECONOMÍA Cantidad de dinero con que se subviene. 3 ECONOMÍA Auxilio económico otorgado por la administración pública… …   Enciclopedia Universal

  • σουβενίρ — το, Ν άκλ. κάθε αντικείμενο που θυμίζει κάτι, ενθύμιο, αναμνηστικό. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. souvenir «θυμάμαι, ενθύμιο» (< λατ. subvenio «έρχομαι στον νου κάποιου»)] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”